Czy energiczne dziecko to zdrowe dziecko?

Opublikowany przez: Mela134

Autor zdjęcia/źródło: Nadpobudliwe dziecko@flikr.com/amenclinicsphoptos ac

Nie każdy roztrzepany i zbyt ruchliwy urwis oznacza nadpobudliwe dziecko. Jeśli takie objawy występują u dziecka tylko w konkretnych sytuacjach, poszukajmy przyczyn złego zachowania w otoczeniu dziecka a nie w nim samym.

Mózg dzieci nadpobudliwych ma zaburzone procesy, które pozwalają mu odbierać i porządkować wrażenia odbierane z zewnętrznego świata. Dzieci są bombardowane przez bodźce, w których nie mogą się połapać. Maluch odbiera równie intensywnie wszystkie pojawiające się w tym samym czasie odgłosy. Warkot silnika przejeżdżającego samochodu, woda lecąca z kranu i dźwięki muzyki płynące z radia wywołują u niego w głowie kakofonię i dochodzi do ogólnego zamętu.

Przyczyny i rodzaje nadpobudliwości
Nadpobudliwość może obejmować jedną lub wszystkie strefy funkcjonowania dziecka.
W sferze ruchowej dziecko nie może pozostawać w bezruchu. Chodzi podczas lekcji po klasie, wymachuje rękami i podskakuje. Gdy siedzi macha nogami i porusza palcami rąk.
W sferze poznawczej dziecko nie potrafi się skoncentrować i najmniejszy bodziec odrywa je od wykonywanej czynności. Często udziela ono nieprzemyślanych odpowiedzi i pobieżnie rozwiązuje zadania.
W sferze emocjonalnej nadpobudliwość dziecka wyraża się w bardzo silnych reakcjach o wzmożonej ekspresji uczuć. Dziecko nie panuje nad emocjami i z byle powodu reaguje agresywnie.
Przyczyny nadpobudliwości to:

czynniki uszkadzające komórki nerwowe jak alkohol i narkotyki,
choroby zakaźne, zatrucia ciążowe lub niewłaściwe odżywianie się,
urazy mechaniczne lub niedotlenienie w trakcie porodu,
urazy mechaniczne czaszki w okresie dziecięcym.

Nadpobudliwe dziecko i wpływ na jego funkcjonowanie
Duże znaczenie na funkcjonowanie dziecka ma środowisko, w którym żyje. Atmosfera rodzinna, wymagania najbliższego otoczenia, a także styl wychowania w rodzinie oraz zaspokajanie potrzeb psychicznych dziecka to ważne czynniki określające jego życie. Z pewnością nie sprzyja dziecku spędzanie czasu przed telewizorem lub komputerem

Kilka wskazówek, jak postępować z dzieckiem nadpobudliwym?

Dziecko powinno być otoczone ciepłą i życzliwą atmosferą a wszystkie problemy powinny być załatwiane w momentach jego wyciszenia.

Chore dziecko musi mieć jasno określony system zasad i reguł określających jego codzienne życie. Terminy wszystkich codziennych zajęć powinny być określone co do minuty i każdy kolejny dzień powinien przebiegać w identycznym rytmie.

Do dziecka należy mówić głośno, stanowczo i wyraźnie. Nie lubią one długich wypowiedzi.

Gdy chcemy, aby dziecko coś zrobiło, szczegółowo podajemy polecenia , co ma zrobić. Nie wystarczy hasło „umyj się”. Musimy powiedzieć „weź mydło i ręcznik” „wymyj nim twarz” „nałóż na szczoteczkę pastę” itd.

Izolujmy dziecko od wielu zbędnych bodźców. Potrzebuje ono jak najwięcej spokoju. Pokój do nauki powinien być zupełnie wyciszony i w miarę pusty.

Dla nadpobudliwego dziecka korzystne są zabawy związane z szeregowaniem i układaniem przedmiotów w najbliższym otoczeniu.

Dzieci nadpobudliwe łatwiej psocą. Męczą się monotonią i zaczynają rozrabiać a w poczuciu krzywdy reagują agresją.

Większość dzieci wyrasta z ADHD. Jednak konieczna jest odpowiednia terapia pod bokiem specjalisty.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

ADHD - co warto wiedzieć?>>

Jak wspierać rozwój psychiczny dziecka?>>

Tagi: Nadpobudliwe dziecko, ADHD

Pokaż wszystkie artykuły tego autora

Najnowsze komentarze

Patrycja Sobolewska 2016.06.07 16:20

godne przeczytania !
Stokrotka 2016.06.07 09:32

Ciężko dla rodzica.. ale takie bardzo bardzo spokojne to tez nie dobrze..

Dodaj nowy komentarz

Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.

Nie masz jeszcze konta na familie.pl?
Załóż je już teraz!

Zarejestruj się!

Nie pamiętam hasła! Co robić?

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie